मधुमेहामध्ये डोळ्याच्या पडद्याची (रेटिना) तपासणी का आवश्यक आहे? 

भारतात 10 कोटींहून अधिक लोक मधुमेहाने त्रस्त आहेत. मधुमेहामुळे डोळ्यांच्या अनेक समस्या जसे मोतीबिंदू, काचबिंदू, ऑप्टिक न्यूरोपॅथी इ. परंतु दृष्टी कमी होण्याचे सर्वात सामान्य कारण म्हणजे डायबेटिक रेटिनोपॅथी. त्यामुळे मधुमेहाने त्रस्त असलेल्या व्यक्तीने वर्षातून एकदा डोळे आणि विशेषत: डोळयातील पडदा तपासणे आवश्यक आहे.

डायबेटिक रेटिनोपॅथी हा मधुमेहामुळे डोळ्याच्या रेटिनावर विपरीत परिणाम होतो. आणि वेळेवर उपचार न केल्यास, यामुळे पूर्ण अंधत्व येऊ शकते जे काहीवेळा उलट करता येत नाही.

आता जाणून घेऊया डायबेटिक रेटिनोपॅथीमुळे दृष्टी का कमी होते. पेहेलो म्हणजे “डायबेटिक मॅक्युलोपापुलर टाच” म्हणजे मधुमेहामुळे होणारी मध्यवर्ती अस्तराची सूज. यामुळे मध्यवर्ती दृष्टी कमी होते आणि बारीक मुद्रित वाचणे कठीण होते, दुसरे कारण म्हणजे “विट्रीयस हेमरेज”, जे डायबेटिक रेटिनोपॅथीमुळे नवीन रक्तवाहिन्यांमधून रेटिनाच्या समोर रक्तस्त्राव होते. यामुळे, डोळ्याची डोळयातील पडदा लांबून बाहेर पडणे हे तिसरे मुख्य कारण म्हणजे रेटिना डिटेचमेंट. त्यातही संपूर्ण भ्रष्टाचार हळूहळू नाहीसा होत आहे.

आज, वैद्यकीय विज्ञान आणि आधुनिक तंत्रज्ञानाच्या प्रगतीमुळे, डायबेटिक रेटिनोपॅथीचे निदान आणि योग्य उपचार केले जाऊ शकतात. त्यामुळे डायबेटिक रेटिनोपॅथीचे दुष्परिणाम होण्यापासून रोखले जाऊ शकतात आणि गमावलेली दृष्टीही बऱ्याच अंशी परत आणता येते. फंडस फोटोग्राफी, ओसीटी, फ्लुरोसेन अँजिओग्राफी आणि सोनोग्राफी यांच्या मदतीने डायबेटिक रेटिनोपॅथीचे अचूक निदान केले जाते.

या म्हणीप्रमाणे, “उपचारापेक्षा सावधगिरी चांगली आहे.” थोडक्यात, नियमित वार्षिक मॅक्युलर तपासणी, OCT स्कॅनिंगद्वारे अचूक निदान आणि लवकर उपचार यामुळे डायबेटिक रेटिनोपॅथीमुळे होणारे कोणतेही विपरीत दृश्य परिणाम टाळता येतात.